Een eerste week werken.. Een eerste week is altijd vermoeiend wordt vaak gesteld... Een eerste week is om indrukken op de doen... Een eerste week is er om je collega's beter te leren kennen... Een eerste week is er om... vul zelf maar in... Zo'n eerste week gaat snel voorbij. Inmiddels is het donderdagavond en staat het weekend voor de deur. Een eerste week op de rontgenafdeling van het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein is voorbij gevlogen. Ik heb de hele week op de thoraxkamer gestaan. Op deze kamer worden alleen foto's van hart en longen gemaakt. Misschien lijkt het saai, maar het is een goede manier om de manier van werken op de afdeling beter te leren kennen. Na een aantal keren kijken wist ik dat ik het nog niet verleerd was. Ook met de apparatuur had ik al eerder gewerkt in het MCL en daarom kon ik snel aan de slag. Inmiddels heb ik al vele foto's gemaakt en zit dit er weer goed in. Stap voor stap leer ik de afdeling beter kennen en zo ook het hele traject wat de patient doorloopt op de afdeling. Ik vind het leuk! Naast thoraxen ook wel andere onderzoeken gezien, denk dat na een aantal keer het ritme er wel weer in zit. Nu alleen maar doen dus.
De maandag begon eerst met een welkom door mijn teamleider, waarna ik mijn kluissleutels kreeg. Eerst moesten een aantal formaliteiten worden afgehandeld. Even bij de fotografie langs voor een foto die op mijn pas moet. Daarna naar Vastgoed en Techniek om het pasje te laten maken. Binnen een half uurtje was dat ook allemaal weer geregeld.
Vooral de collega's waar ik de afgelopen dagen mee gewerkt heb ken ik inmiddels wat beter. De samenwerking is erg positief en ik kan alle vragen wat ik wil weten. Ik merk nu ook wat het grootste verschil is tussen stagiaire zijn of vaste werknemer. Ik heb nu mijn eigen verantwoordelijkheid. Ik hoef niet meer al mijn opnames te laten zien aan een collega, nu mag ik zelf bepalen wat goed is of niet. Het geeft veel meer vrijheid nu ik zelf kan bepalen wat ik doe. Het werkt ook veel makkelijker.
Morgen nog een dag voor het weekend. Tussen de middag maar even warm eten in het ziekenhuis en dan aan het einde van de middag richting pa en ma in Buitenpost. Ik vind het wel even leuk om weer thuis te zijn. Over wat ik de rest van de week buiten het ziekenhuis gedaan heb moet je maar even op mijn andere weblog kijken!
Binnenkort meer! Arno